កម្មករជាង៣ពាន់នាក់មកពី៤រោងចក្រផ្សេងគ្នា រង់ចាំដំណោះស្រាយវិវាទការងារពីអាជ្ញាធរពាក់ព័ន្ធ
កម្មករ-កម្មការិនីជាង ៣ពាន់នាក់ នៅរោងចក្រចំនួន ៤ កំពុងតវ៉ា និងរង់ចាំដំណោះស្រាយវិវាទការងារពីអាជ្ញាធរពាក់ព័ន្ធ ដោយអះអាងថា ថៅកែរោងចក្រមួយចំនួនអត់បើកប្រាក់ឈ្នួល និងបញ្ចប់កិច្ចសន្យាការងារពួកគេដោយមិនបានទូទាត់សំណងតាមផ្លូវច្បាប់។
រោងចក្រទាំង ៤ ដែលវីអូឌីទទួលបានថា កម្មករកំពុងបន្តតវ៉ានៅថ្ងៃនេះ មានរោងចក្រ អេហ្វ អឹម អេហ្វ មេនូហ្វេកធឺរីង (FMF MANUFACTURING CO.,LTD, រោងចក្រ គ្រីស្តាល់ម៉ាទីន (Crystal Martin ) ស្ថិតក្នុងខេត្តកណ្តាល និង រោងចក្រ ឡាក់ឃី លី សាន់ឡុង ហ្គាមេន (Lucky Ly Sunn Long Garment Co.Ltd), រោងចក្រ សឺពីយ៉ា (SEPIA) ស្ថិតក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ។
កម្មករផ្នែកតុកាត់ លោក ស្រេង ចំរើន បម្រើការងារនៅរោងចក្រ FMF ស្ថិតក្នុងសង្កាត់ព្រែកហូរក្រុងតាខ្មៅ បានប្រាប់វីអូឌីថា កម្មករប្រហែល ១៦០០នាក់ បម្រើការងារនៅរោងចក្រ FMF បាននាំគ្នាតវ៉ា ៤ថ្ងៃហើយ ដើម្បីទាទារឱ្យថៅកែបើកប្រាក់ឈ្នួលជូនពួកគេ ។
កម្មកររូបនេះឱ្យដឹងថា ថៅកែរោងចក្រ FMF បានបញ្ចប់កិច្ចសន្យាការងារកម្មករ ២៥០នាក់ និងបានជំពាក់ប្រាក់ឈ្នួលកម្មករ ១ខែពេញក្នុងខែមេសា ទាំងកម្មករដែលត្រូវបញ្ចប់កិច្ចសន្យា និងកម្មករមិនត្រូវបានបញ្ចប់កិច្ចសន្យា។ លោកថា ដោយសារតែពុំមានដំណោះស្រាយនោះ នៅថ្ងៃនេះ ក្រុមកម្មករបាននាំគ្នាដើរហែរក្បួនយកញត្តិទៅដាក់នៅសាលាខេត្តកណ្តាល ដើម្បីសុំឱ្យអាជ្ញាធរខេត្តជួយដោះស្រាយ។
លោកបន្ថែមថា៖ «អីចឹង សុំឱ្យក្រសួងការងារ និងអាជ្ញាធរគ្រប់ជាន់ថ្នាក់ ជួយជំរុញឱ្យថៅកែរោងចក្រហ្នឹង បើកលុយឱ្យពួកខ្ញុំ តែប៉ុណ្ណឹងបានហើយ។ ព្រោះឥលូវ ពួកខ្ញុំមានផលលំបាកណាស់ អ្នកខ្លះគ្នាត្រូវបង់ផ្ទះជួល ទឹកភ្លើង ធនាគារ។ ឥលូវ លែងខ្លាចកូវីដហើយ ខ្លាចធនាគារវិញហើយ»។
លោក ទិត្យ រុណ ដែលអះអាងថា ជាតំណាងកម្មករនៅរោងចក្រ គ្រីស្តាល់ម៉ាទីន (Crystal Martin ) បានប្រាប់វីអូឌីថា ថៅកែរោងចក្រមួយនេះ បានព្យួរការងារកម្មករជាបន្តបន្ទាប់ ហើយថា ចន្លោះពេលព្យួរការងារកម្មករនោះ គឺថៅកែបានហៅកម្មករម្នាក់ម្តងមកបញ្ចប់កិច្ចសន្យាការងារដោយមិនបានដោះស្រាយសំណងត្រឹមត្រូវតាមច្បាប់ឡើយ។
តំណាងកម្មករដែលត្រូវបានថៅកែបញ្ចប់កិច្ចសន្យាការងារដែរនោះ លោក ទិត្យ រុណ ឱ្យដឹងថា ថៅកែរោងចក្រ គ្រីស្តាល់ម៉ាទីន បានព្យួរការងារកម្មករចំនួន ២លើកហើយ ដែលមានកម្មករប្រហែលជិត ៣ពាន់នាក់ ក្នុងនោះ កម្មករជាង ១ពាន់នាក់ ត្រូវបានថៅកែបញ្ចប់កិច្ចសន្យាមុនកុងត្រា ដោយមិនបានផ្តល់សំណងត្រឹមត្រូវតាមច្បាប់ឡើយ។
លោកបន្ថែមថា៖ «ក្រុមហ៊ុនបញ្ចប់កិច្ចសន្យាការងារកម្មករហ្នឹង មិនគោរពទៅតាមច្បាប់ស្តីពីការងារ។ ក្រុមហ៊ុនគាត់ព្យួរការងារកម្មករពីរខែ។ អីចឹង អំឡុងពេល ២ខែហ្នឹង គាត់មិនរង់ចាំដល់ថ្ងៃយើងចូលវិញទេ ដោយគាត់បានហៅកម្មករម្តង៥នាក់ ម្តង១០នាក់ មកយកលិខិតបញ្ចប់កិច្ចសន្យា ហើយបើកលុយ។ ហើយការផ្តាច់កិច្ចសន្យានេះទៀត គឺថៅកែទូទាត់អត្ថប្រយោជន៍ជូនកម្មករបាន ៤ចំណុចទេ ដែលធ្វើឱ្យបងប្អូនកម្មករយើងបាត់លុយច្រើនពេក អីចឹងហើយបានគាត់តវ៉ា»។
ចំណែកកម្មករបម្រើការងារនៅរោងចក្រកាត់ដេរសម្លៀកបំពាក់ ឡាក់ឃី លី សាន់ឡុង ហ្គាមេន (Lucky Ly Sunn Long Garment Co.Ltd) ស្ថិតក្នុងខណ្ឌមានជ័យ រាជធានីភ្នំពេញ បាននាំគ្នាដេកយាមមុខរោងចក្ររយៈពេល ៥ថ្ងៃហើយ ក្រោយសង្ស័យថា ថៅកែរត់ចោលដោយមិនបានបើកប្រាក់ឈ្នួល និងទូទាត់អត្ថប្រយោជន៍ជូនពួកគេ។
កម្មការិនីផ្នែកដេរ អ្នកស្រី មិត វ៉ាន់នូ ប្រាប់វីអូឌីថា ក្រុមកម្មករកំពុងពិភាក្សាគ្នារកចំណុចរួមមួយថាតើករណីនេះត្រូវដោះស្រាយតាមប្រព័ន្ធតុលាការ ឬក្រៅប្រព័ន្ធតុលាការ។
បើតាមអ្នកស្រី មិត វ៉ាន់នូ រោងចក្រ ឡាក់ឃី លី សាន់ឡុង មានថៅកែជាជនជាតិចិន និងមានកម្មករ ៣៤៥នាក់ ហើយថា ថៅកែរោងចក្រនេះបានលួចដឹកអីវ៉ាន់ល្អៗអស់ និងបានគេចខ្លួនមិនចេញមុខដោះស្រាយសំណងជូនកម្មករនោះឡើយ។
ដូចគ្នានេះដែរ កម្មករ-កម្មការិនីប្រហែល ៦០០នាក់ បម្រើការងារនៅរោងចក្រ សឺពីយ៉ា (SEPIA) ខណ្ឌពោធិ៍សែនជ័យ បាននាំគ្នាបន្តតវ៉ារយៈពេល ៦ថ្ងៃហើយ ដើម្បីទាមទារឱ្យថៅកែបើកប្រាក់ឈ្នួលជូនពួកគេ។
លោក ហួន ហ៊ីម ដែលអះអាងថា ជាតំណាងកម្មកររោងចក្រ សឺពីយ៉ា ប្រាប់វីអូឌីថា ថៅកែរោងចក្រមួយនេះបានជំពាក់ប្រាក់ឈ្នួលកម្មករ ១ខែពេញ។ លោកថា ក្រុមកម្មករដាក់លិខិតទៅក្រសួងការងាររួចហើយកាលពីថ្ងៃទី១១ ខែឧសភា ហើយថា តំណាងក្រសួងនឹងកោះតំណាងកម្មករ និងតំណាងរោងចក្រ ទៅដោះស្រាយនៅថ្ងៃទី១៨ ខែឧសភានេះ។
បើតាមប្រធានរដ្ឋបាលរោងចក្រ FMF លោក សុខ ផេង និងអ្នកគ្រប់គ្រងទូទៅនៅរោងចក្រ សឺពីយ៉ា លោក ណៃ ឌឿន អះអាងថា ករណីថៅកែបញ្ចប់កិច្ចសន្យាការងារ និងបើកប្រាក់ឈ្នួលជូនកម្មករយឺតយ៉ាវនោះ គឺដោយសារក្រុមហ៊ុនមានបញ្ហាផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុ ពោលគឺគ្មានអ្នកបញ្ជាទិញ។
ប្រធានសម្ព័ន្ធសហជីពស៊ីខៅឌូ លោក គង់ អាទិត្យ ស្នើឱ្យក្រសួងការងារត្រូវចុះស៊ើបអង្កេត ឬធ្វើអធិការកិច្ចឱ្យបានច្បាស់លាស់លើរោងចក្របិទទ្វារ និងរោងចក្រមួយចំនួនដែលបញ្ចប់កិច្ចសន្យាការងារកម្មករក្នុងចំនួនច្រើននោះ ដើម្បីបង្ហាញភាពត្រឹមត្រូវពីមូលហេតុនៃការបិទអាជីវកម្មរបស់ខ្លួន រួមទាំងបញ្ហាដែលរោងចក្រកំពុងប្រឈមពិតប្រាកដ។
លោក គង់ អាទិត្យ លើកឡើងថា បច្ចុប្បន្ន លោកមើលឃើញរូបភាពអាក្រក់ពីររបស់ថៅកែរោងចក្រ។ លោកថា ថៅកែមួយចំនួនបានយកពេលវេលាអំឡុងព្យួរការងារកម្មករនោះ បិទទ្វាររោងចក្រ ហើយរត់ចោលដោយមិនបានដោះស្រាយសំណងជូនកម្មករត្រឹមត្រូវឡើយ និងថៅកែមួយចំនួនទៀត បានយកចន្លោះពេលព្យួរការងារនោះ ទៅបញ្ចប់កិច្ចសន្យាការងារកម្មករដោយមិនគោរពតាមប្រសាសន៍លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន។
លោកបន្ថែមថា៖ «ក្រសួងត្រូវធ្វើអធិការកិច្ចរកឱ្យឃើញថា រោងចក្រហ្នឹងបិទមែន ឱ្យវាប្រាកដជាបិទមែន ហើយមានភស្តុតាងអី? ហើយគោរពទៅតាមមាត្រាណានៃច្បាប់ការងារ ដោយមានការធ្វើអធិការកិច្ចឱ្យបានត្រឹមត្រូវ។ យើងមិនអាចធ្វើដូចរាល់ថ្ងៃហ្នឹងទេ។ ឧទាហរណ៍ថា ក្រុមហ៊ុនរំសាយកម្មករ រំសាយដោយសារមូលហេតុអី? ក្រុមហ៊ុននោះ ត្រូវធ្វើលិខិតដាក់ទៅក្រសួងឱ្យបានត្រឹមត្រូវ ដើម្បីយើងធ្វើនីតិវិធីបានត្រឹមត្រូវទាំងអស់គ្នា»។
មន្ត្រីគ្រប់គ្រងកម្មវិធីការងារ នៃមជ្ឈមណ្ឌលសម្ព័ន្ធភាពការងារ និងសិទ្ធិមនុស្ស ហៅកាត់ថា សង់ត្រាល់ (Central) លោក ឃុន ថារ៉ូ មានប្រសាសន៍ថា បញ្ហាជំងឺកូវីដ១៩ បានធ្វើឱ្យប៉ះពាល់ធ្ងន់ធ្ងរដល់ឧស្សាហកម្មកាត់ដេរសម្លៀកបំពាក់ និងផលិតស្បែកជើងនៅកម្ពុជា។
លោក ឃុន ថារ៉ូ បង្ហាញក្តីបារម្ភថា ថៅកែរោងចក្រមួយចំនួនអាចយកលេសបញ្ហានៃការរីករាលដាលជំងឺកូវីដ១៩ ដើម្បីឈានទៅរកការបិទទ្វាររោងចក្រ ហើយគេចវេសពីកាតព្វកិច្ចដោះស្រាយសំណងជូនកម្មករឱ្យបានត្រឹមត្រូវតាមផ្លូវច្បាប់។
មន្ត្រីគ្រប់គ្រងកម្មវិធីការងារ នៃមជ្ឈមណ្ឌលសម្ព័ន្ធភាពការងារ និងសិទ្ធិមនុស្សរូបនេះ ស្នើឱ្យរដ្ឋាភិបាលតាមដានដោយយកចិត្តទុកដាក់ក្នុងការធ្វើអធិការកិច្ច ដើម្បីធានាថា រោងចក្រដែលងាយរងគ្រោះទាំងអស់នោះ បានអនុវត្តច្បាប់ត្រឹមត្រូវ។
លោកបន្ថែមថា៖ «អីចឹង ការអនុវត្តវិធានច្បាប់ វាជារឿងមួយដោយឡែក ដែលត្រូវធ្វើការតាមដានត្រួតពិនិត្យឱ្យបានល្អល្អិតល្អន់។ ហើយប្រសិនបើរដ្ឋហ្នឹងគាត់មិនបានធ្វើការតាមដានឱ្យបានដិតដល់ទេ អីចឹងនិយោជកមួយចំនួនអាចគេចវេសពីកាតព្វកិច្ចទូទាត់សំណងគ្រប់ពេលវេលា។ យើងឃើញថា វិធានការកន្លងមក ពេលដែលរោងចក្របិទ ហើយនៅពេលដែលកម្មករគាត់ទាមទារ ខាងក្រសួងពាក់ព័ន្ធហ្នឹងមិនបានមានវិធានការតឹងរ៉ឹងសម្រាប់អនុវត្តទេ ក្រៅពីការលក់ឡាយឡុងទ្រព្យសម្បត្តិរបស់ក្រុមហ៊ុន ដើម្បីលុយទូទាត់ឱ្យកម្មករ គឺយើងឃើញថា មិនមាននូវការធានា ឬបញ្ចេញប្រាក់បុរេប្រទានណាមួយសម្រាប់ជូនកម្មករទេ»។
កាលពីថ្ងៃទី៨ ខែឧសភា សមាគមរោងចក្រកាត់ដេរនៅកម្ពុជា (GMAC) បានលើកឡើងថា ឧស្សាហកម្មកាត់ដេរសម្លៀកបំពាក់ ផលិតស្បែកជើង និងផលិតផលផ្សេងទៀតនៅកម្ពុជា កំពុងរងផលប៉ះពាល់យ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ ដោយសារតែគ្មានអ្នកបញ្ជាទិញ ខណៈដែលជំងឺកូវីដ១៩ កំពុងរីករាលដាល។
សមាគមមួយនេះ អះអាងថា ដោយសារឧស្សាហកម្មនេះរងគ្រោះធ្ងន់ធ្ងរពេក បានធ្វើឱ្យរោងចក្រចំនួន ១៨០ បានព្យួរផលិតកម្មរបស់ខ្លួន ខណៈរោងចក្រចំនួន ៦០ផ្សេងទៀត នឹងព្យួរផលិតកម្មរបស់ខ្លួននៅពេលខាងមុខដែរ ដោយសារមិនអាចទ្រទ្រង់បាននូវបន្ទុកចំណាយរបស់រោងចក្រ ខណៈចំណូលរបស់ពួកគេកាន់តែធ្លាក់ចុះខ្លាំង៕
ប្រភព៖ VOD
