ពលករកម្ពុជារាប់រយនាក់ធ្វើការនៅថៃ ទាមទារភាគីរោងចក្រដោះស្រាយលក្ខខណ្ឌការងារ៣ចំណុច
កម្មករកម្ពុជាប្រមាណ៥០០នាក់ដែលចំណាកស្រុកទៅធ្វើការនៅរោងចក្រផលិតចំណីអាហារក្នុងខេត្តឈុនបុរី ប្រទេសថៃ បាននាំគ្នាតវ៉ាអស់រយៈពេល៣ថ្ងៃមកហើយ បន្ទាប់ពីពួកគេមិនអាចទ្រាំទ្រការរងសម្ពាធផ្នែកសេដ្ឋកិច្ចក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់ភាគីរោងចក្រ ក្នុងរយៈពេល៣ខែចុងក្រោយ។
ក្រុមអ្នកឃ្លាំមើលសិទ្ធិពលករចំណាកស្រុកក្នុងប្រទេសថៃ ឱ្យដឹងថា ក្រុមកម្មកររោងចក្រផលិតនិងកែច្នៃសាច់មាន់ GFN នៅយ៉កណៃ ក្នុងខេត្តឈុនបុរី បានរួមគ្នាតវ៉ាក្រោយចប់ម៉ោងការងារ ដើម្បីទាមទាររកដំណោះស្រាយលើបញ្ហា៣ចំណុច រួមមាន ប្រាក់ឈ្នួលប្រចាំខែធ្លាក់ចុះ ថ្លៃបន្ទប់ស្នាក់នៅកើនឡើង និងការហាមពួកគេមិនឱ្យចេញក្រៅ។
មន្រ្តីផ្នែកអន្តោប្រវេសន៍ប្រចាំប្រទេសថៃ នៃមជ្ឈមណ្ឌលសម័ន្ធភាពការងារ និងសិទ្ធិមនុស្ស ឬហៅកាត់ សង់ត្រាល់ លោក លឹង សុផុន លើកឡើងថា ចាប់តាំងពីមានការឆ្លងរាលដាលនៃជំងឺកូវីដ១៩ ពិសេសនៅក្នុងរយៈពេល៣ខែចុងក្រោយ កម្មកររោងចក្រ GFN បានជួបបញ្ហាប្រឈមមួយចំនួនដូចជា ការធ្លាក់ចុះប្រាក់ចំណូលដោយសារគ្មានប្រាក់ឈ្នួលថែមម៉ោង ខណៈការងាររបស់ពួកគេកើនឡើង។
លោកបន្តថា កម្មករក៏ត្រូវបានតម្រូវឱ្យចេញថ្លៃជួសជុលអាគារស្នាក់នៅ និងបង្ខំចិត្តទិញម្ហូបក្នុងរោងចក្រដែលមានតម្លៃថ្លៃ ដោយសារមិនអាចចេញទៅក្រៅបាន។ បើតាមមន្ត្រីសង្គមស៊ីវិលរូបនេះ កម្មករតវ៉ាទាំងនោះតំណាងឱ្យកម្មករខ្មែរជាង៣ពាន់នាក់ដែលកំពុងធ្វើការនៅរោងចក្រនេះ។
លោកថា ប្រាក់ខែពួកគេតាមផ្នែកផ្សេងៗគ្នា កន្លងមក ទទួលបានពី១៥ ០០០បាត ទៅ ២ម៉ឺនបាត (ប្រហែល៥០០ដុល្លារ ទៅ៦៥០ដុល្លារ) តែឥលូវធ្លាក់ចុះមកនៅពី១១ ០០០បាត ដល់ ១៣ ០០០បាត (ប្រហែល៣៥០ដុល្លារ ទៅ៤៥០ដុល្លារ) ដោយសារលែងមានប្រាក់ឈ្នួលថែមម៉ោង។
លោក សុផុន បន្ថែមថា កម្មករម្នាក់ៗក៏ត្រូវចំណាយថវិកា៦០០បាត (ស្មើប្រហែល២០ដុល្លារ) លើថ្លៃបន្ទប់ក្នុងមួយខែ ហើយក្រុមហ៊ុនលែងរ៉ាប់រងលើការចំណាយលើការជួសជុលបន្ទប់និងអាគារស្នាក់នៅរបស់ពួកគេ ដោយបន្ទុកទាំងអស់ត្រូវធ្លាក់លើកម្មករម្នាក់ៗ។
លោកបញ្ជាក់ថា អាហារលក់នៅក្នុងរោងចក្រ ដូចជា ផ្លែឈើជាដើម ឡើងថ្លៃដល់៥០ភាគរយ ហើយខាងរោងចក្រហាមឃាត់ពួកគេចេញទៅក្រៅទិញអាហារ ក្រោមហេតុផលបញ្ចៀសការនាំយកជំងឺកូវីដ១៩ពីខាងក្រៅ។
យ៉ាងណា លោកបន្តថា បម្រាមនេះមិនបានដាក់ទៅលើក្រុមកម្មករថៃក្នុងរោងចក្រដែលមានប្រមាណ៥០០នាក់នោះទេ ដោយពួកគេអាចចេញចូលរោងចក្របានដោយសេរី ដោយមិនចាំបាច់ស្នើសុំការអនុញ្ញាតពីអ្នកគ្រប់គ្រង។
លោក លឹង សុផុន ប្រាប់ថា៖ «កន្លែងហ្នឹងគេដាក់សម្ពាធលើពលករខ្មែរយើង ដែលកន្លងមកយើងមានសិទ្ធិសេរីភាពស្មើគ្នា ព្រោះអីប្រសិនជាកូវីដ ក៏កូវីដទាំងអស់គ្នា បើសិនជាអត់កូវីដ ក៏អត់ទាំងអស់គ្នា។ ហេតុអីធ្វើចំពោះតែពលករខ្មែរយើង ហើយចំពោះតែរោងចក្រហ្នឹងតែម្តង រោងចក្រដទៃ គេមិនធ្វើអញ្ចឹង»។
កម្មករផ្នែកអនាម័យនៅរោងចក្រផលិតនិងកែច្នៃសាច់មាន់ GFN អ្នកស្រី កៅ គឺ ប្រាប់វីអូឌីនៅថ្ងៃនេះថា ដំបូងឡើយ ក្រុមហ៊ុនមិនយកប្រាក់ឈ្នួលបន្ទប់ស្នាក់នៅនោះទេ ប៉ុន្តែចាប់ពីឆ្នាំ២០១៩ ក្រុមហ៊ុនកាត់ថ្លៃឈ្នួលបន្ទប់ពីកម្មករចាប់ពី៣០០បាត រហូតឡើងដល់៦៥០បាត ខណៈប្រាក់ឈ្នួលប្រចាំខែបានធ្លាក់ចុះពី១២ ០០០បាត មកនៅត្រឹម៧ទៅ៨ពាន់បាត។
ពលករចំណាកស្រុកដែលទុកកូនអាយុ៤ឆ្នាំនៅស្រុកកំណើតក្នុងខេត្តបន្ទាយមានជ័យរូបនេះ បន្ថែមថា ចាប់ពីមានផ្ទុះជំងឺឆ្លងមក អ្នកគ្រប់គ្រងបានហាមមិនឱ្យកម្មករខ្មែរចេញទៅទិញម្ហូបអាហារនៅហាងក្បែររោងចក្រនោះទេ ប៉ុន្តែកម្មករថៃអាចទៅទិញបាន។ ករណីនេះ អ្នកស្រីថា បានធ្វើឱ្យកម្មករត្រូវបង្ខំចិត្តចំណាយលុយទិញអាហារក្នុងរោងចក្រដែលមានតម្លៃខ្ពស់។
អ្នកស្រី កៅ គឺ និយាយថា៖ «គេអត់ឱ្យចេញតែម្តង តែបើឥលូវចេញក្រដាសឱ្យយើងស្នើសុំ។ មុនចេញទៅណា យកក្រដាសសរសេរលេខទូរសព្ទហើយឈ្មោះយើង យកឱ្យថ្នាក់លើយើងមើលសិន បានចេញបាន។ ប៉ុន្តែបើកូនថៃ គេចេញប្រុយៗតែម្តង មិនចាំបាច់ស្នើសុំអីទេ»។
ស្រ្តីវ័យ២៨ឆ្នាំរូបនេះ បន្តថា វិធានការរបស់រោងចក្របានរឹតត្បិតសេរីភាពដើរហើររបស់អ្នកស្រី បន្ថែមពីលើសម្ពាធសេដ្ឋកិច្ច ខណៈគាត់ពុំមានប្រាក់គ្រប់គ្រាន់ផ្ញើទៅផ្គត់ផ្គង់គ្រួសារនៅស្រុកកំណើត។
អ្នកស្រីបន្ថែមថា៖ «ដល់ពេលយើងអត់បានចេញទៅណា ដូចជាប់គុកអញ្ចឹងណា»។
អ្នកគ្រប់គ្រងកម្មករកម្ពុជានៅរោងចក្រ GFN លោក ស៊ីម ចាន់ថន បានបដិសេធចំពោះការលើកឡើងថា រោងចក្រហាមកម្មករខ្មែរមិនឱ្យចេញពីរោងចក្រទៅទិញម្ហូបអាហារ។ លោកថា ខាងរោងចក្រស្នើសុំឱ្យពួកគាត់គ្រាន់តែបំពេញពាក្យស្នើសុំចេញក្រៅប៉ុណ្ណោះ ដើម្បីងាយស្រួលក្នុងការតាមដានក្នុងករណីមានការឆ្លងជំងឺកូវីដ១៩កើតឡើង។
ដោយឡែក សម្រាប់ការអនុញ្ញាតឱ្យកម្មករថៃចេញចូលដោយសេរីនោះ លោកថា ពួកគេទាំងនោះមានយានយន្តផ្ទាល់ខ្លួន អាចឱ្យពួកគេធ្វើដំណើរទៅមកបាន។ បើតាមលោក ចាន់ថន លើកឡើងថា មានកម្មករខ្មែរប្រហែល១០០នាក់ប៉ុណ្ណោះដែលចេញមកតវ៉ាក្រោយម៉ោងធ្វើការ។
លោកថា៖ «អត់មានបញ្ហាអីធំដុំទេ វាគ្រាន់តែជារឿងតូចតាចប៉ុណ្ណោះ»។
ដោយឡែក សម្រាប់ទំនិញក្នុងរោងចក្រមានតម្លៃខ្ពស់ ថ្លៃបន្ទប់ស្នាក់នៅ និងបញ្ហាប្រាក់ឈ្នួលទាប លោកថា ខាងរោងចក្រកំពុងចរចាស្វែងរកដំណោះស្រាយរួមជាមួយតំណាងរបស់កម្មករ។
មន្ត្រីគ្រប់គ្រង់កម្មវិធីការងារនៃអង្គការសង់ត្រាល់ លោក ឃុន ថារ៉ូ ចាត់ទុកការគិតថ្លៃបន្ទប់ស្នាក់នៅ និងហាមប្រាមមិនឱ្យកម្មករខ្មែរចេញក្រៅ គឺជាការបន្ថែមសម្ពាធសេដ្ឋកិច្ចនិងផ្លូវចិត្តទៅលើពួកគេ ខណៈចំណូលកម្មករជាទូទៅមានការធ្លាក់ចុះ អំឡុងពិភពលោកកំពុងប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងជំងឺឆ្លង។
លោក ថារ៉ូ មានប្រសាសន៍ថា៖ «ប្រទេសថៃ មិនទាន់បានដាក់ប្រទេសឋិតក្នុងកម្រិតមួយប្រកាសអាសន្នធ្ងន់ធ្ងរ ដែលកម្មករនិយោជិត គាត់មិនអាចចេញពីរោងចក្របានដែរទេ អញ្ចឹងចំណុចមួយហ្នឹង ខ្ញុំគិតថា ជាការដាក់បន្ទុកសម្ពាធទៅឱ្យកម្មករនិយោជិតដែលគាត់ធ្វើការងារនៅទីនោះ»។
កាលពីដើមសប្តាហ៍នេះ អង្គការបណ្តាញអន្តោប្រវេសន៍មេគង្គ បានចេញសេចក្តីថ្លែងការណ៍មួយថា ពលករចំណាកស្រុកនៅក្នុងតំបន់ កំពុងត្រូវបានធ្វើឱ្យក្លាយជាក្រុមមនុស្សងាយរងគ្រោះបំផុតពីជំងឺឆ្លង ដែលរដ្ឋាភិបាលប្រទេសក្នុងតំបន់ ត្រូវតែជួយសម្រាលបញ្ហាកំពុងប្រឈមធ្ងន់ធ្ងរនានារបស់ពួកគេ។
របាយការណ៍នោះសរសេរថា៖ «ជនចំណាកស្រុកជាច្រើនដែលធ្វើការក្នុងវិស័យផ្សេងៗ បានរងផលប៉ះពាល់ធ្ងន់ធ្ងរដោយជំងឺឆ្លង ហើយត្រូវបានបាត់បង់ការងារឬបង្ខំឱ្យធ្វើការដោយការកាត់ប្រាក់ឈ្នួលច្រើន ក្នុងនោះជនអន្តោប្រវេសន៍មួយភាគធំនិងក្រុមគ្រួសាររបស់ពួកគេ មានលទ្ធភាពតិចតួចឬគ្មានទាំងស្រុង ក្នុងការទទួលបានកញ្ចប់សេវាធានារ៉ាប់រងសុវត្ថិភាពសង្គម»៕
ប្រភព៖ VOD