ពលករខ្មែរ ប្តឹងក្រុមហ៊ុនអាហារសមុទ្រថៃ និងអាមេរិក ដើម្បីឲ្យបញ្ឈប់កេងប្រវ័ញ្ចកម្លាំងពលកម្ម
បុរស អាយុ ៤១ ឆ្នាំ ដែលមានកូនបីនាក់ ប្រពន្ធធ្វើការជាគ្រូបង្រៀនផ្នែកភាសាខ្មែរ នៅថ្នាក់អនុវិទ្យាល័យរូបនេះបានសម្រេចកាន់លិខិតឆ្លងដែនរបស់ ខ្លួនចាក់ចេញពីស្រុកកំណើត និងប្រពន្ធកូនដើម្បីទៅធ្វើការនៅប្រទេសថៃ តាមរយៈក្រុមហ៊ុន មែនផោវ័រ នៅក្នុងឆ្នាំ២០១១ លោកបានធ្វើដំណើរជាមួយប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរ៨០នាក់ផ្សេងទៀត តាមច្រកអន្តរជាតិប៉ោយប៉ែត។ ក្រោយពីឆ្លងព្រំដែនមានរថយន្តរបស់ជនជាតិថៃ បានរង់ចាំទទួលដឹកបន្តរហូតទៅដល់ខេត្តសុងខ្លា ជាប់នឹងព្រំដែនប្រទេសម៉ាឡេស៊ី។
លោក បានថ្លែងថា៖ «ក្នុងចិត្តនឹកស្រមៃថា នឹងមានការងារធ្វើបានប្រាក់ខែច្រើនជួយស្ដារជីវភាពឲ្យបានរស់នៅ ឲ្យសុខស្រួល ប៉ុន្តែគ្រាន់តែចាប់ផ្តើមធ្វើការបានប៉ុន្មានថ្ងៃ ខ្ញុំអស់សង្ឃឹមក្នុងជីវិតដោយសារតែគេបង្ខំឲ្យធ្វើការពុំមាន ពេលឈប់សម្រាក គឺធ្វើមួយអាទិត្យ ពេញមួយអាទិត្យ ហើយបង្ខំឲ្យធ្វើការថែមម៉ោងទៀត»។
ការ ធ្វើដំណើរចាកចោលស្រុកកំណើតជាលើកដំបូង លោកត្រូវបានក្រុមហ៊ុនយកទៅឲ្យរស់នៅផ្ទះជួលមួយដែលតម្លៃ៨០០បាត (ប្រាក់ថៃ) ក្នុងមួយខែ ដែលមានតែសម្បកផ្ទះតែប៉ុណ្ណោះ ហើយផ្ទះដែលលោកស្នាក់នៅត្រូវដូរមួយខែ ឬក៏ពីរខែម្តង ដោយលោកពុំដឹងមូលហេតុ។
លោក បានថ្លែងថា៖ «នៅពេលដែលយើងចូលធ្វើការ គេថា ធ្វើនៅក្នុងរោងចក្របង្គា ក្រោយពីយើងចូលធ្វើការភ្លាមក្រុមហ៊ុនគេដកលិខិតឆ្លងដែនរបស់ ពួកខ្ញុំទុក។ ហើយការងារដែលខ្ញុំធ្វើគ្មានថ្ងៃឈប់សម្រាក និងថែមម៉ោងរាល់ថ្ងៃគឺបានប្រាក់ខែតែ៦០០០បាត ប៉ុណ្ណោះ ដែលពីការសន្យារបស់ក្រុមហ៊ុនគេថា មួយខែរកបាន១ម៉ឺនបាត»។
អានបន្ថែម៖ ចុចទីនេះ
This post is also available in: អង់គ្លេស
